გალაპაგოსის კუნძულები გამოირძევა თავისი ენდემური ჯიშის ცროველებით, ის სხვა ცივილიზაციას მოწყვეტილია, სხვა ჰავაა და სხვა ტემპერატურა. კლიმატური და გეოგრაფიური პირობების გამო აქ მიგრირებულმა ცხოველებმა განიცადეს მრავალნაირი მუტაცია და საბოლოოდ განსხვავებული ჯიშები მივიღეთ. მათ აკვირდებოდა ჩარლზ დარვინი. აქ გატარებული დროის განმავლობაში, დაკვირვებებზე დაყრდნობით, მოგვიანებით მან გამოაქვეყნა თავისი გახმაურებული ნაშრომი „სახეობათა წარმოშობა“.
სწორედ გალაპაგოსის გამოკვლევის შემდეგ მიხვდა თუ როგორ წარმოიქმნებობა ახალი სახეობები.
გალაპაგოსზე მიგრივებული ცხოველები დროთა განმავლობაში იმდენად შეიცვალნენ, რომ მათი წინაპრისგან რადიკალურად განსხვავებული ნიშანთვისებები ჩამოუყალიბდათ.
მაგალითად ნახეთ გალაპაგოსის რამდენიმე ენდემი:
იგუანა
გალაპაგოსის გიგანტური კუ
შავ-წარბა ალბატროსი
